تله کابین توچال

پس از خوردن ناشتایی به سمت تله کابین توچال می روم . این منطقه ی تفریحی در شمال تهران و در منطقه ی ولنجک ، واقع شده است . ورودی توقّفگاه خودروها ، ۱۲۰۰ تومان است که با پرداخت آن ، خودرو را در توقّفگاه ، پارک کرده و به سمت تله کابین می روم . پس از حدود نیم ساعت پیاده روی به جایگاه فروش بلیط می رسم . بهای بلیط تله کابین تا ایستگاه ۷ ، ۱۲۰۰۰ تومان ؛ تا ایستگاه ۸ ، ۱۵۰۰۰ تومان و تا ایستگاه ۲ ، ۸۰۰۰

تومان می باشد . با خرید یک بلیط به مقصد ایستگاه ۸ ، سوار تله کابین می شوم . تا ایــــستگاه ۲ ، دو نفر در تله کابین ، هم راهم هستند ؛ امّا پس از ایستگاه ۲ و تا ایستگاه ۸ ، دیگر تنهایِ تنها هستم . هر چه که به سمت بالا می روم ، هوا ، سردتر و سردتر و کوه های اطراف ، پر از برف می شوند . سوز سختی ، حاکم می شود و شرایط را برای من که با یک پیراهن آستین کوتاه در تله کابینی که پر از سوراخ و سُنبه است ، نشسته ام ، سخت می کند . تکان های بعضاًشدید تله کابین که ناشی از بادهای ناگهانی و پرسرعت است ، مرا به ترس می اندازد ؛ ولی چاره ، چیست ؟ باید بنشینم و بروم . در این جاست که بیش از پیش به یاد خدا می افتم و ملتـــــمسانه از او می خواهم که این بار نیز مرا زنده ، نگاه دارد تا بتوانم بار دیگر ، نزدیکان و خویشاوندانم را ببینم !!! سرانجام ، پس از دو بار تعویض تله کابین ها ، به ایستگاه ۸ می رسم . برای برگشت ، مدّت اندکی را به انتظار می ایستم و این بار ، هم راه سه نفر از کوهنوردان که با لباس های گرم ، دستکش ، کلاه و ابزار کوهنوردی ، خود را تجهیز کرده اند ، هم سفر می شوم . آن ها از این که من با یک پیراهن آستین کوتاه تا این ایستگاه ، بالا آمده ام ، شگفت زده می شوند . مجموع زمانی که در رفت و برگشت تا ایستگاه ۸ ،  می گذرد ، حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه است .

در مجموعه ی ورزشی توچال ، افزون بر تله کابین که روزهای دوشنبه تا آدینه از ساعت ۸ تا ۱۲ ، کار میکند ، زمین تنیس و پینت بال هم ، اســتقرار یافته است . شماره تلفن های توچال : ۲۲۴۰۴۰۰۱ تا ۴ و ۲۲۴۳۵۸۷۴ می باشند .