پس از گشت کامل و پرهیجانی که در چشمه های مرتضی علی به هم راهی آقای بورنگ داشتیم ، به شهر طبس میروم . امشب را باید در طبس بمانم ؛ تصمیم میگیرم که شب را در خودرو و در نزدیکی باغ گلشن طبس بخوابم تا فردا صبح ، پس از باز شدن باغ به دیدار آن بشتابم . شام را یک ساندویچ از یک مغازه ی ساندویچی میخرم و در خودرو نشسته و گوش کنان به رادیو ، ساندویچ را میخورم . امشب ، شب سردیست ؛ در نتیجه ، بخاری خودرو را روشن کرده و به خواب میروم . یکی از برتری های داشتن خودرو در سفرها ، همین است که همیشه جایی برای خواب دارید .
فردا صبح به دیدار باغ گلشن طبس میروم . سردر زیبای باغ ، نخستین چیزی است که به چشم میخورد و شما را به درون باغ میکشاند . پیش از ورود به باغ ، میتوان در جایگاه هایی که برای نشستن ، تعبیه شده نیز استراحت کرد . در دو سوی سردر بر کاشی های آبی رنگی ، سروده های زیبایی را نگاشته اند . هر دو از سعدی شیرین سخن . درختان سربرافراشته ی باغ از جمله نخل های بلند و زیبا ، پوشش گیاهی آن را کامل کرده اند . یک حوض آب با فوّاره هایی در میانه ی باغ ، جلوه گری مینماید . در این حوض ، چند اردک و دو پلیکان به آب تنی ، مشغولند .
باغ گلشن ، توسّط میرحسن خان شیبانی ، سومین حاکم طبس از زنجیره ی خوانینی که توسّط نادرشاه به حکومت طبس ، منصوب شدند ، ساخته شده است . طرح این باغ ، هم چون باغ های ایرانی میباشد . خطوط اصلی طرّاحی باغ ، دربردارنده ی دو خیابان است که یکی در محور ورودی و دیگری ، ایستاده بر آن ، قرار دارد و رویه ی باغ را به چهار چهارگوش بزرگ ، بخش میکند . افزون بر آن ، راه های آب نیز نقش مهمّی در بخش بندی های باغ ، ایفا مینمایند . هر یک از این چهارگوش ها ، دوباره به چهار چهارگوش کوچک تر ، بخش میشوند . درازای باغ از در ورودی تا پایان محور ورودی ، 266 متر و پهنای باغ ، 260 متر است . گستره ی باغ ، نزدیک به 74500 متر مربّع میباشد .
طرح باغ به احتمال بسیار در یک نخلستان ، پیاده شده است ؛ زیرا درختان خرما در آن به گونه ی پراکنده هستند و نظم شایان توجّهی در آن ، دیده نمیشود . ساختمان سردر باغ گلشن که یکی از سازه های شاخص شهر و از دیدگاه های مهمّ شهر بوده و دیدگاه باغ و شهر از ایوان های آن ، دیده میشده است در زمین لرزه ی سال 1357 خورشیدی ، ویران شده بود ؛ امّا در سال های پیش ، بازسازی شده است . از دیگر گیرایی های این باغ ، میتوان به راه های پلّه پلّه ای آب ، فوّاره های خوش تراش و استخر بزرگ میان باغ ، اشاره نمود .