کرمـــــــان

آرامگاه شاه نعمت الله ولی آرامگاه عارف بزرگ سده های هفتم و هشتم هجری که دارای کتاب دیوان زیبایی نیز هست در شهر ماهان در 20 کیلومتری کرمان و در آرامگاهی زیبا و باشکوه ، واقع شده است . شاه نعمت الله ولی ، مریدان بسیار دارد که هر ساله به آرامگاه او می آیند .

آرامگاه شاه نعمت الله ولی

من در سردر اصلی آرامگاه

ارگ بم ارگ زیبای بم که با زمین لرزه ی 5 دی ماه 1382 ، نامدارتر شد و بیش تر بر سر زبان ها افتاد ، در اصل ، مجموعه ای از یک شهر کوچک است که ارگ حکومتی نیز در دل آن ، قرار دارد . از آن جا که سازه ی ارگ ، مهم ترین ، بلندترین و زیباترین سازه ی این شهر بوده است ، همه ی مجموعه ی شهر به نام ارگ بم ، خوانده میشود . کهنای این ارگ پرشکوه به سده ی پنجم پیش از میلاد یازمیگردد . بزرگ ترین سازه ی خشتی جهان و ثبت در سیاهه ی میراث جهانی یونسکو از افتخارات این اثر تاریخی شکوهمند است .

ارگ بم

من در گوشه ای از مجموعه ی تاریخی بم

ارگ تاریخی راین

این ارگ زیبا در شهر راین ، قرار گرفته است و خوش بختانه از گزند زمین لرزه ی سهمگین سال 1382 در پناه مانده است . ارگ ، بسیار زیبا و دلفریب است . تاریخ آن به دوره ی ساسانیان بازمیگردد .

از اتاق های زیبای ارگ

یکی از اتاق های زیبای ارگ

یکی از برج های نگهبانی ارگ

از اتاق های زیبای ارگ

پیشوازاده بی بی گوهر

در اطراف شهر رفسنجان و در راهی که به سوی شهر کوچک داوران میرود ، ساختمان ساده ایست که به یکی از فرزندان پیشوای هفتم شیعیان ، متعلّق است به نام بی بی گوهر .

پیشوازاده شیر خدا ( 23 آذر 1392 )

سازه ی این پیشوازاده در میانه ی میدانی نامدار در شهر زیبا و تاریخی راین ، قرار گرفته است .

بازار کرمان ( 16 آذر 1392 )

بازار بزرگ و زیبای کرمان که به گفته ای ، بزرگ ترین بازار راسته ی ایران است ، از میدان مشتاقیّه ، آغاز میشود و تا میدان ارگ ، امتداد می یابد . بازار کرمان ، جدای از زیبایی معماری اش ، دربردارنده ی سازه های تاریخی چندی هم هست ؛ از جمله گرمابه ی وکیل . خرید مس ، زیره ، کماچ و دیگر سوغاتی های کرمان از این بازار ، مهر ویژه ای را میخواهد .

باغ شازده ی ماهان ( 18 آذر 1392 )

باغ زیبای شازده که نمونه ی کاملی از ساختار یک باغ ایرانی است و به عنوان یکی از افتخارات ایرانیان به ثبت جهانی نیز رسیده است در نزدیکی شهر ماهان قرار دارد . روانی آبی بس گوارا در دل این باغ در حالی که فاصله ی زیادی با کویر نداریم بر شگفت آوری این باغ میافزاید .

من در کنار سردر باغ شازده

باغ های 120 هزار هکتاری پسته ( 24 آذر 1392 )

این باغ های بزرگ که گفته میشود بزرگ ترین سطح یاغ های پسته ی جهان هستند در دو سوی بخش های پایانی راه رفسنجان به کرمان ، قرار گرفته اند ؛ آن چه در نگاه نخست از این باغ ها ، شایان دیدن هست ، فراوانی درختچه های کوچک پسته میباشد .

بوستان نبکاها ( 18 آذر 1392 )

پدیده ی شگفت آور و زیبای نبکاها در کیلومترهای آغازین راه بسیار ملکوتی و زیبای شهداد به نهبندان ، در دو سوی راه ، دیده میشود . نبکاها درختچه هایی هستند که به دنیال پوشیده شدن روی آن ها با شن های روان ناشی از بادهای کویری در تلاش برای زنده ماندن ، شاخه های خود را به بیرون از تپّه های رملی و شنی کشانده اند و منظره ی گیرایی را پدید آورده اند . این تلاش درختچه ها برای زنده ماندن و پوشیده شدن روی آن ها توسّط رمل ها و شن ها ، بازی طبیعی قشنگی را به وجود آورده است . بخشی از دل من ایران دوست در این خطّه ی دیدنی ، جا ماند …

نبکا ؛ پدیده ی زیبای کویری

من در کنار نبکا

پهنه ی گندم بریان ( 18 و 19 آذر 1392 )

تا سالیانی پیش ، گمان نادرست ، این بود که منطقه ی کویری و زیبای گندم بریان ، گرم ترین منطقه ی روی کره ی خاکی است و حتّی با نصب یک تابلوی خوش آمدگویی با عنوان « به گندم بریان ، گرم ترین نقطه ی کره ی زمین ، خوش آمدید » بر این نادرستی ، صحّه گذارده بودند ؛ تا آن که این گمانه ی نادرست ، زدوده شد و همینک میدانیم که منطقه ی گندم بریان ، اگرچه از دیدگاه زمین گردشگری ، دانشی و خاک شناسی و همین گونه از دیدگاه زیبایی شناسی طبیعی ، جزء یکی از زیباترین مناطق کویری ایران است ولی به هیچ عنوان گرم ترین نقطه ی کره ی خاکی نیست .

من با همراهی آقای معین افضلی ، راهنمای گردشگری و آقای سالاری ، راننده ی پیکاپ با ماشین ایشان به سوی این منطقه ی رازآلوده رفتیم . تا نزدیکی رود همیشگی و بسیار ملکوتی شور را با پیکاپ رفته ؛ در آن جا ، چادر زدیم و فردا بامدادان پیاده در دل کویر بی پایان و گسترده به سوی پهنه ی گندم بریان ، رهسپار شدیم . پس از گذر از طبیعت زیبای کویری به پهنه رسیدیم ؛ پهنه ای که کمی بلندتر از سطح زمین ، قرار دارد و پر است از سنگ های آتشفشانی با شکل های گوناگون ، زیبا و جالب . دما ، حدود 40 درجه ی سانتی گراد بود ؛ در حالی که همان ساعت در کاسپین ، برف میبارید . از فراز پهنه ی شگرف گندم بریان ، سطح پرتلألوی کویر لوت و رود شور به روشنی ، دیده میشد .

من در کنار یک باتلاق نمکین

من در پهنه ی دشت لوت و نزدیکی پهنه ( هستی سنگ های سیاه رنگ آتشفشانی ، نشان دهنده ی نزدیکی به پهنه است )

من در پهنه ی گندم بریان ( سنگ های آتشفشانی )

من بر فراز پهنه ( در پشت سر ، دشت ژرف لوت و رود شور ، دیده میشوند . )

برخی از سنگ های آتشفشانی به شکل های شگفت و ناآشنایی درآمده بودند .

تابلوی خوشآمد گویی گندم بریان که نوشته ی « گرم ترین نقطه ی کره ی زمین » ، سیاه شده است .

زیبایی شگرف کویر

رود شور ( کال شور )

من ، آقای سالاری و آقای افضلی

تپّه های تاریخی کنار صندل ( 22 آذر 1392 )

راه شهداد به نهبندان ( 19 آذر 1392 )

این راه بسیارزیبا و در عین حال ترسناک ، یکی از راه های گردشگری ایران بزرگ است که از شهر شهداد ، آغاز شده و پس از 250 کیلومتر و در حالی که کوچک ترین روستایی در میانه ی آن ، دیده نمیشود به نهبندان میرسد . گذر از میان نبکاهای زیبا ، کلوت های خیال انگیز ، تپّه های تخم مرغی و رود شور بر زیبایی این راه میافزاید .