این آرامگاه که دارای دیواری آجریست در کنار راه ، قرار گرفته است . صاحب آرامگاه ، فرزند سیّدمحمّد میباشد . ورود به این آرامگاه از بخشی که دیوار ، فروریخته است ، شدنیست . دو مناره ی کوچک نیز بر فراز آرامگاه ، دیده میشوند . در سبزرنگ و بزرگی ، جایگاه ورودی به این آرامگاه است . پس از ورود با ضریحی شیشه ای و سبزرنگ ، رو به رو میشوم که با درخت نامه ی زنده یاد و نگاره ای از پیشوا علی ، پوشانده شده است . در اطراف اتاق آرامگاه نیز نگاره های مذهبی و تصویری از آن زنده یاد ، دیده میشوند که اهداکننده ی تصویر زنده یاد ، علی بربایه ، نام دارد . بخشی از ضریح ، باز است که از این بخش ، درون ضریح که گوری سیمانی است ، مشخّص میباشد . این گور سیمانی با پارچه ای سبزرنگ ، پوشانده شده است . دور تا دور اتاق اصلی آرامگاه ، اتاق های نیمه ویرانه ای هستند که دو تای آن ها ، فرش شده اند . آرامگاه ، مجهّز به دست شویی نیز هست .
در ساعت 22 : 13 ، حرکت میکنم .
اهواز
در ساعت 56 : 14 به استراحت میپردازم و در ساعت 32 : 15 ، حرکت خود را از سر میگیرم .
بیت حمید
بیت فرامی
بیت خلاف
در ساعت 49 : 15 و کیلومتر 54948 به رامهرمز میرسم ؛ امّا پس از پرس و جوی فراوان از اهالی شهر ، اثری از آرامگاه هرمز ساسانی و قدمگاه پیشوا رضا نمی یابم . جالب ، آن که شهر رامهرمز هم ، مسافرخانه ندارد .[1]
به سوی اهواز ، حرکت مینمایم و امشب را در هتل نادری سه ستاره که هتل چندان خوبی نیست ، میمانم .
13 / 09 / 1393
در ساعت 59 : 8 و کیلومتر 55086 به سوی رامهرمز به راه میافتم . پس از رسیدن به سه راهی ، آن را به سمت چپ میپیچم .
بیت حمید
بیت سوادی
بیت خلاف
رامهرمز
درون شهر رامهرمز که به یک سه راهی میرسم ، به سمت چپ ، میدان آزادی و میدان رجائی را مستقیم و میدان پسین را به سمت راست و به سوی ایذه ، راه را پی میگیرم . میدان دفاع مقدّس را نیز مستقیم میروم تا به یک پیشوازاده میبرسم .
[1] این که نوشتم در شهر رامهرمز هم ، به این خاطر می باشد که در شهر ازنا در استان لرستان نیز مسافرخانه ای نبود .