آبشار آدران

باز هم نقشه ی استان البرز را بر زمین اتاقم گستردم تا یک جای دیدنی دیگر را برگزینم و با بچه های باحال و پایه بدان سوی روم و روز زیبایی را بگذرانم . این بار ، قرعه به آبشار آدران افتاد . ساعت ، 8 بامداد روز دوشنبه سوم تیر 1392 است که با حضور بچه ها ، پس از خوردن ناشتایی در صبحانه سرای محمّدآقا ( برادر فریده بانو ) به سمت کرج به راه می افتیم . از کرج به سمت راه ترانه های شمال یعنی راه چالوس ، بیرون میشویم . پس از حدود 15 کیلومتر ، تابلوی راهنمای روستای آرنگه را در سمت راست مان میبینیم . وارد این شاخه میشویم . در آغاز این شاخه ، یک کیوسک نگهبانی ، دیده میشود که با دریافت بهای 5000 تومان ، ما را به درون ، راهنمایی میکند . پس از نگهداشت خودرو و گردآوری ابزار از راه پاکوب اشکاری که بر فراز یک درّه ی ژرف ، کشیده شده است ، حرکت را آغاز مینماییم .

همه با هم در آغاز راه

راهی است به راستی زیبا و دلنشین که از میان باغات سرسبز میگذرد . در این راه ، باید از روی پل چوبی بسته شده بر روی رودخانه گذشت ؛ برخی جاها ، باید دل را به دریا و پاها را به آب زد و برخی جاها نیز باید به زیر آب روان از کوه رفت . راه به راستی قشنگی است . تا آن جا که به منطقه ی زیبای هفت چشمه میرسیم : چند چشمه ی گوارا و پرآب که از کوه های سمت راست مان ، روان هستند و منظره ی سبزرنگ زیبایی را آفریده اند .

مامان زهرا ، زینب ، کتی کوچیکه ، مامان فری و مهشید در هفت چشمه

میرحسین دوست داشتنی در هفت چشمه

مهشید ، کتی کوچیکه ، مامان زهرا و مامان فری در راه

پس از هفت چشمه ، دیگر باید به درون آب رفت تا تندتر و ایمن تر ، مانده ی راه را پیمود . پیمایش این راه زیبا ، حدود یک ساعت به درازا میکشد تا ما را به آبشاری 50متری و پرآب به نام آدران برساند .

آبشار زیبای آدران

آبشاری زیبا که آب خود را با سختی هرچه تمام تر بر زمین میکوبد . پس از اتراق و پیداکردن جایی مناسب ، برای زدن دل به آبشار به سمت آن میرویم .

آبشار زیبای آدران

دمای آب ، پایین نیست ولی سختی ضربه اش ، بسیار است . آبشار در منتهی الیه پایینی خود ، حوضچه ی بزرگی را به وجود آورده که میتوان به خوبی در آن ، شنا کرد . حوضچه ی دیگری هم در پایین دست آبشار ، ایجاد شده که با توجّه به قرارگرفتن تخته سنگی بلند در کنار آن ، شیرجه و شنا در این حوضچه ، به راستی خوشایند است . کاری که من نمیتوانم از آن ، چشم بپوشم و تنی به آب میزنم .

خودم در حال شیرجه زدن در حوضچه ی دوم

ناهار را میخوریم ؛ بازی میکنیم ؛ هندوانه میخوریم و سپس ابزارمان را گردآوری کرده و بدون گذاشتن اثری از خود در این منطقه ی بهشتی به جز ردّ پاهای مان ، راه برگشت را پیش میگیریم . در راه برگشت با یک جوان آسیب دیده ، رو به رو میشویم که به علّت بی احتیاطی ، دستش به سنگ کف رودخانه برخورد کرده و پاره شده است . احسان با بهره گیری از جعبه ی کمک های نخستین که همیشه همراهم هست ، دست او را پانسمان مینماید .

دست آسیب دیده ی حمید

روز بسیار بسیار فوق العاده ای را میگذرانیم .

هم سفران :

1 ) کتایون حاج میرزاخانی ( 8 ساله از قزوین )

2 ) یوسف رحیمی

3 ) مهشید بهرام فرد

4 ) زهرا ولدی

5 ) فریده مدی پور فرّخی

6 ) زینب هاشمی

7 ) میرحسین هاشمی

8 ) امیرحسین قدیری

9 ) احسان حلّاجان

همگی در پای آبشار :

we love you , Irangasht

گروه ایرانگشت