ایرانگشت ایران و ایرانگردی سفر
روستای هریف
تا روستای هریف در الموت باختری ، حدود 40 کیلومتر راه داریم که این راه را در یک ساعت میپیماییم . پس از ورود به روستا ، با دهیار ، آقای محمدی ، دیدار میکنیم . با وی به مسجد میرویم تا به سخن بنشینیم . دهیار هم دقیقن نمیداند که ریشه ی نام روستا از کجاست ؛
میگوید شاید از واژه ی حریف باشد ( در گذشته ها میگفتند که این روستا در زیبایی و گستردگی ، حریفی نداشته است . ) این روستا ، یک منطقه ی زاغه نشین بوده که هنوز هم میتوان آثاری از برخی زاغه ها را در آن یافت .
جمعیت بر پایه ی سرشماری سال 95 ، نود و هشت خانوار ( 231 نفر ) میباشد که به شغل کشاورزی ( گیلاس ، خرمالو ، ذغال اخته ، گردو ، برنج و سیر ) ، مشغول هستند .
خانه ی زیبای دهیار ؛ محل استراحت و خوردن ناهار
آب روستا از چهارچشمه ی کلین و شاه رود ( با پمپاژ ) ، فراهم میشود . بیش از بیست سال است که دارای برق شده ولی گاز ندارد .
نمای زیبایی از روستای هریف
مسجد روستا ، دارای بافتی بهسازی شده است که در سال 1390 بر روی بافت کهن مسجد ، ساخته شده است .
مدرسه ی روستا در مقطع ابتدائی با چهار دانش آموز ، فعال است .
گورستان ، اگرچه گسترده است ؛ ولی سنگ های قدیمی چندانی ندارد .
هموندان شورای روستا = آقایان علی محمدی ؛ خسرو مرادی و رضا موسوی هستند .
یک جوان از این روستا ، جان باخته ی جنگ است و او ، محمد رشیدی ، نام دارد .
خانواده های ساکن هریف : رشوند ؛ رحمانی ؛ مرادی ؛ محمدی ؛ نجار ؛ غیبی و حسنی هستند .
آقای محمدی ( دهیار ) ، آقای عنایت و بانو صداقت
خانه ی بهداشت ، فعال است .
روستاهای اطراف هریف = کلین ؛ قسطین لار ؛ قسطین رود و هریان میباشند .
سپس به گشت و گذار در روستای هریف میپردازیم ؛ هوا ، بسیار گرم است . عرق میریزیم و عکس میگیریم و به سخنان آقای دهیار هم گوش فرا میدهیم . در ورودی روستا ، شعار (( هریف ؛ وطن ما ؛ تاج سر ما )) بر دیوار ، نوشته شده است .
به یکی از خانه های قدیمی و زیبای هریف میرویم : رف ها یا همان طاقچه ها در درون دیوارها ، خودنمایی جالبی دارند . فانوس ، صندوقچه ، سماور و ظروف مسی بر رف ها ، جلوه ی دلربایی دارند . درهای چوبی کلون دار در جای جای روستا ، دیده میشوند . یک چشمه ی کم آب هم در میانه های روستا هست .
سری هم به پشت در خانه ی ارباب میزنیم : عبدالمحمدخان صدر . گرمابه ی قدیمی روستا که دیگر از کار افتاده است نیز از دیگر دیدنی های مان است .
هرف ، وطن ما ؛ تاج سر ما
گوشه ای از یک زاغه ی قدیمی
نمای زیبایی از یک خانه ی قدیمی
یک در چوبی
چشمه
خانه ی ارباب
گرمابه ی کهن
بسیار تصاویر قشنگی بود
و البته خاص
پایدار باشید و در سفر
با سلام از این که به زادگاه حقیر اومدین خوشحالم ولی چند نکته ظاهرا یا منابع اطلاعاتی شما ناقص بودن یا در مکتوب کردن آن کوتاهی شده ؛
۱. علاوه بر فامیلی هایی که ذکر کردید فامیلی های دیگری در این روستا هستند منجمله علیمحمدی ، جوادی ، پناهی ، کشاورز ، راهی و …
۲. اون گرمابه یا حمامی که عکسش رو گذاشتین گرمابه کهن نیست بلکه حمامی هست که چندسال قبل ساخته شده و حمام سنتی و کهن روستا متاسفانه به علت بی تدبیری و کوتاهی تخریب شده و توسط زباله و خاک و خاشاک پر شده است .
ارادتمند
با درود بر شما و سپاس از بیان دیدگاه تون ؛ قطعا در مطالب این سایت ، نقص هایی ، دیده میشه که اون ها هم با مهر دوستانی هم چون شما ، برطرف میشن . سپاس فراوان
سلام بسیار زیبا هست با توجه که فامیل بنده هریفی می باشد خیلی دوست داشتم بازدیدی از ان روستا داشته باشم شاید بی ارتباط نباشد فامیلی ما با این روستا
درود بر شما و سپاس ازتون