ایرانگشت ایران و ایرانگردی سفر
چند گاهی است که تصویر زیبایی در شبکه های مجازی و فضای اینترنت ، دست به دست میشود که جلوه گر یک دژ باشکوه به سبک دژهای اروپای سده های میانه میباشد . دژی زیبا با چند برج مراقبت . پس از پژوهش ها در می یابم که این ساختمان دژگونه در روستای زیبایی به نام آغشت ، قرار گرفته است . با یکی از هموندان شورای روستا ، هماهنگ میکنم تا بتواند راهنمای من برای بازدید از این دژ و دیگر زیبایی های روستای آغشت باشد .
آغشت ، روستای زیباییست در استان البرز ، شهرستان ساوجبلاغ که در نزدیکی روستای کردان ، قرار دارد . دارای آب و هوائی بسیار دلپذیر در دو فصل گرما و سرماست . از آن جا که آب فراوانی که دستاورد چشمه ها ، بارندگی های بسیار و رودخانه های پرآب آن است ، دارد به آغشت ، نامدار شده است که آمیزه ایست از آو ( به چم آب ) و غشت ( انباشته شدن ، فراوان بودن ) ؛ ضمناً تلفّظ درست نام روستا ، Aqasht میباشد . آن چه که به نام دژ آغشت در این روستا ، نامدار شده است ، ساختمان ویلاییست وابسته به آقای اسدی لاری که ساکن تهران میباشد و از نیکوکاران نیز هست ، حدود ده سالی هست که با بهره گیری از ایده های آفرینشگرانه ی خویش ، اقدام به ساخت این سازه ی زیبا نموده است ؛ البتّه هنوز درون ساختمان ، کامل نشده و تنها نمای بیرونی آن ، جلوه گر هنر و آفرینشگری ایشان میباشد .
جمعیّت این روستا تا سال 1385 ، 157 خانوار ( 481 نفر ) بوده است ولی در سال 1395 ، 270 خانوار ( افزون بر 700 نفر ) میباشد . دلیل این افزایش جمعیّت را میتوان رسیدن امکاناتی هم چون گاز لوله کشی به این روستا دانست .
آب آشامیدنی این روستا از چشمه ای ، فراهم میشود که در 17 کیلومتری روستا و در بلندی های سخت گذر ، قرار گرفته است . این چشمه از چشمه های پرآب منطقه میباشد .
گرمابه ای کهن در روستا ، دیده میشود که هم پیوند است به دهه ی چهل خورشیدی که تا حدود سال 1370 نیز کار میکرده است . امروزه ، دیواره ی این گرمابه را به روش زیبایی ، آراسته اند .
روستا ، دارای زمین چمن ورزشی بسیار خوب و بزرگیست که در نزدیکی ساختمان پیشوازده اش ، قرار گرفته است . یارگان فوتبال وحدت که در لیگ برتر استان ، توپ میزند و نماینده ی شهرستان ساوجبلاغ در این رشته ی ورزشی است از بچه های این روستا ، تشکیل شده است .
دو مسجد در روستا ، دیده میشود : مسجد فراگیر ( جامع ) آغشت و مسجد ابوالفضل که کوچک تر است و در یکی از پس کوچه های روستاست .
دهیار روستا ، آقای رضا کوه افکن و هموندان شورای روستا ، آقایان سیّدجعفر حسینی ، امیرحسن قلیچ و نعمت الله خیلدار هستند . پیشینه ی دهیاری در این روستا به حدود 13 سال پیش بازمیگردد و یکی از اقدامات سودمند این دوره ی آن ، ساختن گذرگاه های بسیار شیک و زیبا و آسفالت کردن کوچه ها و خیابان های روستاست .
برخی از خویشاوندانی که در این روستا ، زندگی مینمایند ، عبارتند از : حسینی ، خیلدار ، کوه افکن ، شجاعی ، نعمتی ، درودگر ، توانگر ، اشجعی و قبادی
کار بیش تر مردم در سال های دور گذشته ، دامداری و کشاورزی ( گندم و جو ) بوده است و پس از آن ، کاشت و برداشت میوه از جمله توت ، گردو ، گوجه سبز و آلبالو و فروش آن ها میباشد .
مقطع تحصیلی کنونی برای دانش آموزان تا ابتدائیست .
روستاهای اطراف آغشت :
از شمال = روستاهای عالم زمین و سیرود ؛ از جنوب = روستای تکیه ؛ از خاور = روستاهای ورده و سیواندرّه ؛ از باختر = روستاهای گلین رود و ولیان
برخی از مراسم این روستا :
مراسم ریش سپیدان = در روزهای دوم و سوم فروردین سال نو ، بزرگان روستا به همراه برخی از اهالی و جوانان ، در کوچه پس کوچه های روستا ، راه میافتند و با اهالی دیگر ، حال و احوال و شادباش سال نو میگویند و به ویژه با خانواده هایی که در سال گذشته ، عزیزی را از دست داده اند ، صمیمی تر میشوند . در پایان این مراسم ، همگی اهالی روستا در جایی ، گرد هم میآیند و به بیان دیدگاه های شان درباره ی روستا و مسائل آن و شنیدن گزارش کار شورای روستا میپردازند .
مراسم سیزده بدر و انس با طبیعت = که در این مراسم ، برخی از اهالی روستا با فراهم کردن کیسه های زباله و بذر گل ها به پیشواز مسافرین و گردشگران در آغاز راه روستای باهوکلا میروند .
مراسم شب چهارشنبه سوری همراه با پرش از روی آتش و قاشق زنی که هنوز در این روستا ، جریان دارد .
مراسم پنج شنبه ی پایان سال که با حضور همه ی اهالی روستای آغشت در کنار پیشوازاده ، برپا میشود و در آن ، آش حلیم پخته شده و همگی از شادی یک دیگر ، بهره مند میشوند . میان ساکنان آغشت ، مثلی ، رائج است که « هر کس که به این مراسم نیاید یا پول ندارد و یا از این جهان رفته است . » این جمله ، نشانگر اهمّیّت این مراسم میباشد .
مراسم مذهبی هم چون نیمه ی شعبان
این روستا نیز همانند بسیاری از روستاهای ایران ، دارای یک پیشوازاده است ؛ نام این پیشوازاده ، بی بی قزلر از نوادگان پیشوای هفتم شیعه و هم پیوند با سه تن به نام های احمد ، محمّد و فاطمه خاتون میباشد .
گورستان روستا و گلزار جان باختگان جنگ که ده نفر میباشند در کنار این پیشوازاده است . تنها سه سنگ گور کهن را میتوانم در دیواره ی پیشوازاده ی این روستا ببینم . دیگر سنگ ها ، نو و تازه هستند .
این روستا ، دارای چند محلّه ی شاخص است : یکی از این محلّه ها ، انجیل داران ، نام دارد . با فاصله ای حدود 5 کیلومتری در بیرون روستا با درختان انجیز بزرگی ، رو به رو میشویم که هم شمارشان ، بسیار است و هم این که همگان میتوانند از میوه های آن ها ، بهره ببرند . محلّه ی دیگر ، محلّه ایست که به دلیل وجود درختان سماق به محلّه ی سماق داران ، خوانده میشود . خوب است که از دو محلّه ی دیگر به نام های دربند و پشت محلّه نیز نامی ببریم .
لهجه ی مردمان این روستا ، تقریباً به مردمان مازندران و طالقان ، همانند است .
آغشت ، دارای یک خانه ی بهداشت هم هست .
از هم کاری مهرورزانه ی آقای حسینی از هموندان شورای این روستا ، بسیار سپاسگزارم .
درود و سپاس، نوشته زیبایی بود. واسه واژه های شرق و غرب، واژه های خاور و باختر رو نوشتید که کار پسندیده ای هست چه بساء بهتر میشد به جای واژه های شمال و جنوب هم واژه های اپاختر و نیم روز را بکار میبردید و نکته ای دیگر اینکه چون روستا آب فراوان و رود و آبشار دارد، نام روستا با “ا” آغاز میشود نه “آ” چون نام روستا اوغشت بوده، او در گذشته به چم آب بوده و غشت هم ریزان و سرازیر شدن و امروزه به کسی که بیهوش میشود، میگویند غش کرده و چم روستای آب های سازیر و ریزان هست. بدرود
به نکات خوب و سودمندی ، اشاره کردین ؛ دم شما گرم . با واژگان اپاختر و نیم روز ، آشنایی داشتم ولی به کار بردن شون رو کم کم ، آغاز میکنم . سپاس از نکته بینی و دیدگاه خوب تون .
با درود و سپاس از مطلب جامع و مفید تون می خواستم بپرسم آیا در این روستا
جایی برای اسکان هست ؟؟
درود بر شما و سپاس از مهرتون ؛ خیر ، جایی برای موندن نداره
درود بر جناب هاشمی فرهیخته و پارسی گوی.
و سپاس از نگارش زیبایتان.
یه پرسش کوچولو:
آیا امکان بازدید از درون دژ اغشت هست؟
درود بر شما ؛ راستش چون حالت شخصی داره ، بازدید از درونش ، شدنی نیست .
با سلام. مهرانه هستم، سپاس مطالب مفید واقع شد، یادآوری میکنم که اگر امروز به راحتی میتونید زیبایی های کشور عزیزمون رو ببینید و به اشتراک بذارید و سرزمینمون ویرانه و تلی از خاک نیست مدیون همین به قول شما جان باختگان جنگ!!!!!! هستیم
شهدا ستارگانی هستند که نورشون هر روز پر فروغ تر میشه و احدی نمیتونه ذره ای از ارزش اونا کم کنه
درود بر شما و سپاس از بیان دیدگاه تون .
سلام
همسر من علاقه زیادی به اینجکر مکان ها داره. از ارومیه میخوام برم اونجا. بدون وسیله شخصی. کسی رو اونجا میشناسید برای یکی دو شب منزلی احاره بده؟ چه زمانی برم بهتره؟ شرمنده میکنید اگر راهنمایی بفرمایید
درود بر شما ؛ گمون نمیکنم جایی برای اجاره دادن داشته باشه .
بهترین زمان اوایل تابستانه دوست عزیز .توصیه می کنم مسیر ها ی داخل دره رو با جی پی اس برید مسیر رود خانه محل زیبایی هست.و از همه طبیعت گردان خواهشمندم زباله در طبیعت رها نکنند.
گلزار جان باختگان جنگ
نوشتن کلمه شهدا اینقدر براتون سخت بود !!
نه دوست گرامی ؛ واژه ی جان باخته ، برابر پارسی واژه ی شهید هست .
درود بر شما و همه پارسى زبانان با اصالت،من ديروز در دى ماه سرد ٩٧ در اين منطقه زيبا به كار عكاسى مشغول بودم كه يكى از ساكنين اون ويلاها امد و گفتى كرديم و اين بود مخلص كلامش كه مالك چند ويلا و خانه هستن كه براى اسكان اجاره ميدهند،باز اگر اطلاعاتى خواستيد من در خدمتم،سپاس
سپاس از راهنمایی تون
سلام خوشحال میشم اطلاعاتشو به من بدید
ایمیلم: elaheh.iv78.ta@gmail.com
میشه شماره تلفنی چیزی براهماهنگی اتاق بدیدب ما.ماخیلی دوست داریم بریم اونجا چندشب بمونیم
راستش جایی برای اقامت شبانه نداره
درود بر شما
من از دهکده آغشتم و جهت اطلاع میگم که اهالی روستا هم خانه های محلی(قدیمی) و هم خانه جدید در اختیار مردم غیر بومی قرار میدهند.
بسیار زیبا بود اینجارو من درواتساپ وتلگرام به اشتراک گذاشتم زیبایی آن بویژه قلعه برایشان دیدنی وغیر قابل باور بود که درایران باشد امید دارم درسال 98 بازدید کننده بسیاری خواهد داشت کلمه جان باختگان رو هم پسندیدم ما پارسی گو هستیم وعاشق ایران وزبان وآئینش هستیم
سپاس از مهر شما
با سلام خدمت شما دوست عزیز .آقای هاشمی.
استاد من از وقتی به یاد دارم تابستان ها به روستای آغشت می رفتیم .باغی که پدر بزرگم هشتاد سال پیش خریداری کرده بود و جزء اولین اهالی تهران بودکه در آن منطقه زیبا و خوش آب و هوا باغ خریداری نمود.آن زمان به خاطر دارم که برای خرید نان به روستا می رفتیم راهی که تا روستا بسیار خلوت بود.ما پیاده بودیم و مادر بزرگ این اواخر سوار بر قاطر می شد .
چه روزگار شیرین و خاطره انگیزی….
سلام،من و خانواده ام میخوایم به این روستا سفر کنیم،مسیر این روستا طوری هست که افراد میان سال و کودکان بتوانند پیاده روی کنند؟یعنی اگر به همراه خانواده برم میتونم دژ رو ببینم یا مسافت پیاده روی آن سخت و طولانی است؟؟
آره قطعا میتونید روستاگردی خوبی رو تجربه بکنید ؛ البتّه داخل اون ویلا که نمیشه رفت ؛ چون شخصیه ؛ ولی از بیرون میتونید ببینیدش
جای امنی هست ؟! میشه با اطمینان ماشین گذاشت و رفت گشت ؟! یا پارکینگی جایی داره ؟؟
زمانی که من رفتم ، خیر ؛ پارکینگ نداشت ولی ماشین رو در کنار یکی از کوچه ها گذاشتم و رفتم برای گردش .