رود ارس

رود ارس که در زبان آذری به آن ، آراز می گویند ، مهم ترین و پرآب ترین رودخانه ی شمالی آذربایجان خاوری است که در درازای 1072کیلومتر نوار مرزی مشترک ایران و کــشورهای هم سایه ی شمالی ، روان است . این رودخانه از کوه های میل گؤل داغ ( هزاربرکه ) در ترکیه ، سرچشمه گرفته و به دریاچه ی مازندران می ریزد . ارس از دو شاخه ی جدا ، یکی در ارمنستان و دیگری در ترکیه و زنجیره کوه های آرارات ، پر می شود که در محلّ زنگنه واقع در منتهی الیه شمال باختری ایران به هم می رسند . این منطقه ، مرز مشترک ایران ، جمهوری آذربایجان و ترکیه است . پس از آن ، رودخانه ی ارس تا جایی به نام بهرام تپه ، مرز مشترک سه کشور ایران ، آذربایجان و ارمنستان است . کرانه های زیبای این رودخانه از ارزش های تفرّجگاهی شایان توجّهی ، برخوردار است . خودرو را در کناره ی راه بسیارخلوت جلفا که یک راه مرزی است ، نگه میدارم و از بلندای تقریباًبلندی به پایین رفته تا خود را به کنار رود بزرگ ارس برسانم . رودخانه ی ارس ، خروشان در حال جنبش است و ژرفای آن از همان نخستین گام هایش ، زیاد به دید می رسد . کمی از آب این رود زیبا را به عنوان یادگار برمیدارم و برای برگشت به سمت خودرو ، آماده می شوم که با یک بلندای شایان توجّه ، رو به رو می شوم ؛ همان بلندایی که هنگام پایین آمدن از آن ، از شوق رسیدن به ارس ، هرگز توجّهی به بالاآمدنش نکرده بودم . نمی دانم چه باید بکنم . هر چه به گیاهان خشکیده ، چنگ می زنم تا خود را بالا بکشم ، جز کنده شدن گیاهان از ریشه ، دستاوردی ندارد . این سو را می نگرم ، آن سو را می نگرم ، هر سو را می نگرم ، امّا هیچ کسی را نمی بینم . راه و مناطق اطرافش ، بسیارخلوت است . سرانجام دل را به دریا و پاها را به رودخانه می زنم و با ترس و لرز از کناره ی ارس ، گذر می کنم تا به جای هموارتری برسم ؛ جایی که بتوانم بالا و به پیش خودرویم بروم . پس از بالاآمدن که به سختی ، انجام می شود ، خودرو را روشن کرده و به راه زیبای خطّ مرزی جلفا ، ادامه می دهم .

رود زیبای ارس