خیابان سلامگاه

خیابان سلامگاه

این خیابان از خیابان های معاصر شهر قزوین است ؛ با توجّه به نقشه ی چاپ شده در کتاب مینودر که به اوایل دهه ی سی خورشیدی برمیگردد و نبودن این خیابان در این نقشه و هم چنین ساختار ساختمان ها و سازه های این خیابان ، میتوان تاریخ ساخت آن را به اوایل دهه ی چهل خورشیدی ، نسبت داد .

  خیابان سلامگاه در سمت شمال به جنوب از سه راهی خیابان منتظری ، آغاز میشود و تا چهارراه ایران گاز ، امتداد می یابد . خیابان کوتاهی است و تنها برای قرار گرفتن ورودی اصلی امام زاده حسین در آن به ناموری رسیده است .

مغازه ها و مراکز این خیابان :

قنّادی گلستان ؛ پیرایش فریبرز ؛ فروشگاه کادویی امیدی ؛ سوپر صبا ؛ مجتمع بازرگانی قصر ؛ پیرایش خزر ؛ پوشاک حاجی ارزانی ؛ مجتمع بازرگانی امام رضا ؛ آرایشی و بهداشتی ثامن ؛ پاسگاه پلیس ؛ واحد اجرائیات شهرداری منطقه ی یک ؛ نمایشگاه گل ؛ نمایشگاه دستاوردهای فرهنگی علمدار ؛ غذای سنتی محمدی ؛ پارچه و پرده سرای افتخاری ؛ کیف ستایش ؛ کفش گل پا ؛ اغذیه ی حضرتی ؛ پارچه سرای سلیمی ؛ لوازم خانگی رنجبری ؛ دستاوردهای فرهنگی ساحل ؛ پوشاک سعید و گالری ایرانیان

سازه های تاریخی خیابان سلامگاه :

آرامگاه شهید ثالث ؛ امام زاده حسین ؛ گرمابه ی حضرتی مقدم ؛ آرامگاه میرحسینا ؛ آرامگاه خانوادگی دارالشفائی و زورخانه ی حضرتی

کوچه های این خیابان ؛

کوچه ی مهربانی ؛ کوچه ی نجف تیموری ؛ کوچه ی سمیعی راد ؛ کوچه ی زیارت ؛ کوچه ی فرخ و بن بست ضیافت

بر دیواره های کمی از خیابان ، میتوان دیوارنگاره ها و نقاشی های اندکی را نگریست .

دلیل نامگذاری این خیابان ، وجود امام زاده حسین در آن و ادای ارج زائران نسبت به این زیارتگاه است .

در پایان این بازدید کوتاه به سراغ پیرمردی میرویم که سرکتاب باز میکند و با دعاهای خویش ، مشکل گشایی مینماید ؛ تجربه ی جالب و نوینی بود .